KARYA PENGAIS ASA
Bukan bulan bertabur sinar
Juga bukan gemintang yang berpendaran
Apalagi permata menguning kilau
Yang ku pinta hanya sejumput kasih sayang
Berenda setia dan saling pengertian
Diruang asing di rasa yang terasing
Kau tumpuk aku disudut sepi tanpa mu kini
Kau paksa ragaku menanggung pikulan luka
Dan kau pergi tinggalkan gaung kecewa
Kau campakkan rasaku dirimba tak bertuan cinta
Kemana akan kubawa langkah kaki yang melumpuh oleh cindera asmara
Telahpun ku cuba sanggupi
Mencintaimu tanpa henti
Ku rela menyepi semua hasrat dan ku bunuh sudah ketinggian ego ini
Tetapi kau pandang hina jua diri
Selapik seperaduan kita tinggallah mimpi
Hancur kini rindu yang kita bangun
Luluh lantak mimpi yang kita jerang
Tungku hati kau redupkan
Jiwa berpuing ketandusan
Kau lambaikan perpisahan
Menggigil raga di kesunyian panjang
Dan janji semati kita bernisan gurauan
#rhathu zhahary
0 komentar:
Posting Komentar